ریحان

آرزوی رود پیوستن به دریاست...جریانهای انحرافی رود اما، بزنگاه مرداب شدن یک رود را ناگزیر میکند،حتی سدهای زندگی نیز آرزوی دریا شدن را نمی‌توانند به کشتن دهد و رود مسیر خود را به دریا از فرازها و نشیب‌های زیادی خواهد پیدا کرد.

اما کدام‌رود به کدام دریا میرسد،انتخابش در این ماتمکده ی انتخاب سخت است...در مسیر کدام جریان میتوان خود را سپرد بدون هیچ نگرانی از رسیدن به آغوش دریا...

در پیچ و تاب دهلیزهایی کدام‌رود میتوان نفرین مرداب شدن را به جان نخرید،و از مسیل کدام سد در زندگی میتوان به خروش گریخت...

حسین من... خود را در مسیل رسیدن به تو رهانیدم... بی هیچ امیدی ازین دنیای وارونه..

بی هیچ برداشتی از گردابهای برون و درونم...بی هیچ چشم داشتی از خودم و ازتو..فقط به اطمینان از رسیدن به آغوش دریاییت....

دریاب ما را...برسان مارا....